کد مطلب:21398 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا در عرف وقتي مي خواهيم شخصي را خطاب كنيم ضمير جمع (شما) بكارمي بريم اما در خطاب به خدا لفظ مفرد (تو) بكار مي بريم؟

شيوه احترام گذاري ما در صحبت با يكديگر، از جهاتي با تكريم خداوند متفاوت است. در گفت و گوهاي رايج بين ما، اگر فرد بزرگي را با كلمه «تو» مورد خطاب قرار دهيم، نوعي اهانت و تحقير به حساب مي آيد. از اين رو با كلمه «شما» كه جمع است توقير و احترام گذاشته مي شود، ولي اين مسأله در مورد خداوند درست نيست؛ زيرا «شما» خطابِ جمع است و خداوند يگانه و پيراسته از هر گونه شريك و مانندي است، و كلمه «شما» چون در بردارنده معناي تكثّر و جمع است، با اصل توحيد منافات و ناسازگاري دارد. از اين رو خداوند خودش از ما خواسته است كه او را با لفظ «تو» خطاب كنيم، تا از اساس ريشه هر گونه تمايل ذهن به تكثر و جمع از بين برود. از همين رو در سوره حمد آمده است: «{/Bإِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ {w1-5w}{I1:5I}/}».